„Sercem ogarniam wszystkich i każdego z osobna,
całą polską ziemię
i wszystkich jej mieszkańców”
Jan Paweł II
Uroczystość nadania imienia Jana Pawła II w naszej szkole miała miejsce 14 czerwca 2006 roku.
Każdego roku w tym dniu obchodzimy Święto Szkoły.
"Wymagajcie od siebie choćby inni od was nie wymagali"
Jan Paweł II
Joanna Jończyk "Czy, gdy byłeś w moim wieku... ?"
Gdy siedzę pod drzewem niziutkim,
A słowik śpiewa głosem cichutkim,
Gdy idę do szkoły piechotą.
Nie zawsze z wielką ochotą,
Gdy zając ucieka lasem,
Myślę o Tobie czasem.
Jak dla Ciebie wyglądał świat,
Gdy miałeś tyle co ja lat?
Czy zawsze chciało Ci się uczyć
i mózg Twój wiedzą tuczyć?
Czy gdy jechałeś autobusem,
Starszym ustępowałeś miejsc jednym susem?
Czy miałeś górnolotne marzenia?
Czy zamiast lektur czytałeś streszczenia?
Czy często na lekcji o niebieskich migdałach myślałeś?
Czy dwójkę z przedmiotu choć raz dostałeś?
Czy zawsze cały obiad zjadałeś,
Czy może tylko udawałeś?
Święty Janie Pawle II, chciałabym to wiedzieć,
Choć na jedno pytanie mógłbyś mi odpowiedzieć!
Kiedy przyjdę do królestwa w niebie
spytam o to samo osobiście Ciebie.
Olga Kalińska „Spotkanie na górze”
Na górze wielkiej wysokiej,
Osnutej białym obłokiem,
Zobaczyłam cud prawdziwy,
Niespodziewany jak podarunek miły,
Świętego Jana Pawła II
Szeroko uśmiechniętego.
-Witaj drogie dziecko!
Co cię sprowadza na górę niebieską?
-Chciałam Cię Ojcze zapytać,
Co powinno być treścią mojego życia?
-Niech miłość i zgoda będą waszego pokolenia orężem,
Niech jeden drugiemu w życiu pomaga,
A waszą siłą będzie odwaga.
Wytrwali i niezłomni bądźcie w swojej wierze,
Celów swoich brońcie jak Westerplatte żołnierze.
-Tak trudno jest wytrwać Ojcze
I być niezłomnym jak skała.
Czasem jest mi tak smutno,
Czuje się taka mała.
-Jest z tobą Jezus pamiętaj,
Nigdzie się nie schował,
Bo to On właśnie
Do końca nas umiłował.
Nagle zniknęła góra,
A razem z nią chmura.
Już nie rozmawiałam z papieżem,
Lecz spałam na poduszce wypchanej pierzem.
Faustyna Krzemińska „Do końca ich umiłował”
Obecność Jana Pawła II
Podczas II Kongresu Eucharystycznego
Choć przewidzieć się dawała,
To wszystkich zachwycała.
Jeden raz był w Holandii
Raz był w Nowej Zelandii
A trzy na Wybrzeżu Kości Słoniowej
W Afryce upalnej i kolorowej.
Tu się urodził, wychował i żył,
A chciałby pewnie więcej,
Bo kochał ją najgoręcej.
Jezus, Maryja, Duch Święty, Bóg
I Ali Agca - jego wróg.
Tych wszystkich, o których mowa
Do końca ich umiłował.
A wzorem był dla Niego,
Tego Papieża świętego,
Wzorem innym od wszystkich,
Pan Jezus w Eucharystii.
Życiorys Jana Pawła II (Karola Wojtyły)
Dzieciństwo i młodość
- Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 r. w Wadowicach.
- Był drugim synem Karola Wojtyły-seniora i Emilii z Kaczorowskich.
- Został ochrzczony 20 czerwca 1920 r. w kościele Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny i otrzymał imiona Karol Józef.
- Rodzina Wojtyłów żyła skromnie. Jedynym źródłem utrzymania była pensja ojca –
wojskowego urzędnika w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w stopniu porucznika. Matka pracowała dorywczo jako szwaczka. Edmund, brat Karola, po ukończeniu wadowickiego gimnazjum studiował medycynę w Krakowie i został lekarzem. Wojtyłowie mieli jeszcze jedno dziecko – Olgę, która zmarła zaraz po urodzeniu w 1914r.
- Matka Emilia zmarła 13 kwietnia 1929 r. - miała 45 lat.
- Trzy lata później w 1932 r. zmarł na szkarlatynę w wieku 26 lat jego jedyny brat Edmund. Chorobą zaraził się od swojej pacjentki w szpitalu w Bielsku.
- Karol po ukończeniu szkoły podstawowej, od 1931 r. kontynuował edukację
w Państwowym Męskim Gimnazjum im. Marcina Wadowity w Wadowicach. Odkrył
wówczas „szczególne zamiłowanie” do lekcji języka polskiego, a zwłaszcza do języka –
słowa, ich znaczeń i ich brzmień. To rozbudziło w nim zainteresowanie poezją i teatrem.
Uczęszczał na spotkania Kółka Teatralnego stworzonego przez polonistów z żeńskiego
gimnazjum im. Michaliny Mościckiej i męskiego gimnazjum im. Marcina Wadowity. Jedną z pierwszych wystawionych sztuk, w której zagrał Karol była Antygona Sofoklesa. Karol nie tylko był aktorem, ale także pomagał w pracach reżyserskich.
Studia i dojrzewanie duchowe
- W maju 1938r. Karol zakończył naukę w gimnazjum otrzymując świadectwo maturalne z
oceną celującą, która umożliwiała podjęcie studiów na większości uczelni bez egzaminów
wstępnych.
- Karol Wojtyła wybrał studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu
Jagiellońskiego. Studia rozpoczął w październiku 1938 roku.
- W pierwszym roku studiów Wojtyła przeprowadził się wraz z ojcem do rodzinnego domu
matki przy ul. Tynieckiej 10 w Krakowie.
- Zafascynowanie teatrem i rolą słowa, mimo zagrożeń, jakie niosła ze sobą wojna, było w
Karolu wciąż żywe. Karol wiele czytał i pisał pierwsze młodzieńcze utwory literackie,
spotykał się z przyjaciółmi, z którymi z podziałem na role czytali wielką literaturę polską.
- Wojna odebrała Wojtyle możliwość kontynuowania studiów. Aby uchronić się przed
wyjazdem na przymusowe roboty, od września 1940 r. Karol rozpoczął pracę jako robotnik
w kamieniołomie na Zakrzówku, potem dostał pracę jako robotnik w Zakładach
Chemicznych Solvay w Borku Fałęckim, gdzie pracował do sierpnia 1944 r.
- Początek roku 1941 przyniósł Karolowi bolesne i trudne doświadczenie. 18 lutego zmarł
Jego ojciec w wieku 62 lat. Pogrzeb odbył się 22 lutego w kaplicy na cmentarzu
Rakowickim, gdzie został pochowany obok swej żony Emilii, w grobowcu, który stał się
rodzinnym grobowcem Wojtyłów.
- W sierpniu 1941r. narodził się teatr słowa, zwany wkrótce Teatrem Rapsodycznym.
Zespołem kierował Mieczysław Kotlarczyk, a tworzyli go młodzi ludzie, stykający się
dotychczas ze sceną tylko amatorsko (w tym Karol Wojtyła). Rapsodycy interpretowali
tylko słowo; gesty były oszczędne, rekwizyty nieliczne. Teatr Rapsodyczny swoje pierwsze
przedstawienie pt. "Król -Duch" wystawił 1 listopada 1941r.
Kapłaństwo, praca naukowa i twórcza
- Rok 1942 był dla Karola Wojtyły przełomowy. Nadal pracowała w Solvayu, uczestniczył w
teatralnych poczynaniach rapsodyków. Na początku tegoż roku podjął studia na tajnym
uniwersytecie. Nie kontynuował jednak polonistyki, rozpoczął studia teologiczne na
Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W okresie od kwietnia 1945 do
sierpnia 1946 roku Karol Wojtyła pracował na uczelni jako asystent.
- Zbliżał się czas przyjęcia święceń kapłańskich, a wraz z nimi pojawiały się marzenia, jakby
powracające z wadowickich czasów. Karol Wojtyła pragnął wstąpić do karmelitów
bosych. Jego marzenia o habicie nie zostały spełnione. Książę metropolita Adam Stefan
Sapieha stanowczo odmówił, twierdząc, że w archidiecezji po stratach wojennych bardzo
potrzebni są księża tzw. świeccy, a nie zakonni. (To samo powtórzył po paru latach, kiedy to
ks. Wojtyła ponowił prośbę o zgodę na wstąpienie do karmelitów bosych w Krakowie.)
- 1.XI.1946 roku Książę Adam Stefan Kardynał Sapieha, wyświęcił Karola Wojtyłę
na księdza w prywatnej kaplicy, który swoją mszę prymicyjną odprawił w Dzień Zaduszny.
- 15.XI.1946 roku (dwa tygodnie po wyświęceniu) ksiądz Karol Wojtyła został wysłany
przez Księcia Metropolitę Sapiehę na studia do Rzymu, gdzie kontynuował studia na
Papieskim Międzynarodowym Athenaeum Angelicum (obecnie Papieski Uniwersytet
Świętego Tomasza z Akwinu (Angelicum) w Rzymie.
- Napisał po łacinie rozprawę doktorską Zagadnienie wiary w dziełach u świętego Jana od
Krzyża. Dla potrzeb doktoratu nauczył się języka hiszpańskiego, by czytać teksty
renesansowego mistyka w oryginale. Z powodu braku funduszy na wydanie rozprawy
drukiem nie uzyskał stopnia doktorskiego. Tytuł ten został mu przyznany na Wydziale
Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w grudniu 1948r.
- W czerwcu 1948 roku wrócił do Polski. W lipcu tego roku został skierowany do parafii
Niegowić, gdzie pełnił funkcję wikarego i katechety. Ksiądz Karol Wojtyła prowadził Żywy
Różaniec oraz pomagał młodzieży w amatorskim teatrze. Pod Jego kierownictwem
młodzież wystawiła sztukę "Gość oczekiwany" Zofii Kossak-Szczuckiej. Wolny czas starał
się spędzać z młodzieżą na łonie natury.
- W marcu 1949 roku ksiądz Karol przeniesiony został do parafii św. Floriana w
Krakowie. Pełnił w niej funkcję wikariusza, sprawując sakramenty i zajmując się młodzieżą
akademicką. Nadal wyprawiał się na wycieczki z młodzieżą.
- W 1951r. po śmierci kardynała Sapiehy, Karol Wojtyła został skierowany na urlop w celu
ukończenia pracy habilitacyjnej. Dużo uwagi poświęcał także pracy publicystycznej, pisał
eseje filozoficzne i szkice. Często publikował w krakowskich periodykach katolickich:
miesięczniku „Znak” i „Tygodniku Powszechnym” - m.in. pod pseudonimem Andrzej
Jawień ukazywały się jego artykuły i wiersze.
- W 1955 roku został ks. Wojtyła członkiem Towarzystwa Naukowego Katolickiego
Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie prowadził seminaria, potem wykłady.
Biskup, kardynał, papież
- 28 września 1958 r. w Katedrze na Wawelu ks. Karol Wojtyła otrzymał sakrę biskupią
(papież Pius XII mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej). Jako
biskup przyjął, zgodnie z obyczajem, hasło przewodnie swej posługi, które brzmiało: Totus
Tuus (łac. Cały Twój). Kierował je do Matki Chrystusa.
- 30 grudnia 1963 r. bp Wojtyła w rozmowie telefonicznej z papieżem Pawłem VI został
mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim. Nominacja ta publicznie została
ogłoszona dopiero w styczniu 1964 r. Uroczysty ingres do archikatedry odbył się 8 marca.
- W czerwcu 1967 roku ks. arcybiskup Karol Wojtyła otrzymuje godność kardynalską.
- W sierpniu 1978 r. zmarł w Rzymie Ojciec Święty Paweł VI. Kardynał Karol Wojtyła
wyjechał do Watykanu na uroczystości pogrzebowe, a następnie na konklawe. Już 26
sierpnia 1978 roku konklawe wybrało papieżem Jana Pawła I. Po audiencji u nowego
papieża, kardynał Karol Wojtyła wrócił do Krakowa, by zaraz udać się do Niemiec oraz
innych państw. Wszędzie głosił Słowo Boże wynikające z ducha II Soboru Watykańskiego. I
oto niespodziewanie w nocy z dnia 28 na 29.IX.1978 roku nadeszła z Rzymu wiadomość, że
Papież Jan Paweł I nagle zmarł. Po śmierci papieża Jana Pawła I, kardynał Karol Wojtyła
poleciał do Rzymu w towarzystwie prymasa Stefana Wyszyńskiego na pogrzeb i drugie tego
roku konklawe.
- 16 października 1978r. kolegium kardynałów wybrało 264 papieża. Został nim pierwszy
w historii „słowiański papież”, krakowski kardynał Karol Wojtyła, który przyjął imię Jan
Paweł II. Pierwszy od 1522r. papież nie – Włoch.
- Formalna inauguracja pontyfikatu miała miejsce w trakcie mszy św. na placu Św. Piotra
22 października 1978r.
- 13 maja 1981r. podczas audiencji generalnej na Placu św. Piotra Jan Paweł II został
postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Ali Agcę. Ochrona przewiozła Jana Pawła II do kliniki Gemelli, gdzie poddano go sześciogodzinnej operacji. Do pełni zdrowia jednak nigdy nie wrócił. Papież wierzył, że swoje ocalenie nie zawdzięczał tylko szczęściu. Wyraził to słowami: Jedna ręka strzelała, a inna kierowała kulę. Wierni dostrzegli pewien związek. Zamach miał miejsce 13 maja, podobnie jak pierwsze objawienie Matki Boskiej w Fátimie w roku 1917. Jan Paweł II spędził na rehabilitacji w szpitalu 22 dni. Potem wielokrotnie cierpiał z powodu różnorodnych dolegliwości będących następstwem postrzału. Papież nigdy nie ukrywał swoich niedomagań przed wiernymi, ukazując wszystkim oblicze zwykłego człowieka poddanego cierpieniu.
- Jan Paweł II od 1992r. cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona. Mimo licznych
spekulacji i sugestii ustąpienia z funkcji, które nasilały się w mediach zwłaszcza podczas
kolejnych pobytów papieża w szpitalu, pełnił ją aż do śmierci.
- Zmarł 2 kwietnia 2005r. o godz. 21:37 po zakończeniu Apelu Jasnogórskiego, w pierwszą
sobotę miesiąca i wigilię Święta Miłosierdzia Bożego.
- Swą posługę na Stolicy Piotrowej sprawował 26 lat, 5 miesięcy i 16 dni. Jego pontyfikat
jest najdłuższym pontyfikatem XX wieku i trzecim, co do długości w dziejach historii
Kościoła.
- 1 maja 2011r. nastąpiła beatyfikacja Jana Pawła II podczas uroczystej mszy świętej na
Placu Św. Piotra w Rzymie. Nabożeństwo prowadził papież Benedykt XVI.
- 27 kwietnia 2014r - Kanonizacja Jana Pawła II – uroczystość religijna, która miała miejsce w Watykanie na Placu Świętego Piotra, podczas której Jan Paweł II – został ogłoszony świętym Kościoła katolickiego.
- Do 5 stycznia 2005 r. Jan Paweł II odbył 1166 środowych audiencji ogólnych, tak
zwanych katechez środowych, w których uczestniczyło prawie 18 mln pielgrzymów z
całego świata, nie licząc innych spotkań i audiencji (ponad 8 mln pielgrzymów tylko w
okresie Wielkiego Jubileuszu Roku 2000). Podczas audiencji papież wygłaszał cykl
katechez.
- Jednym z najważniejszych wyróżników pontyfikatu Jana Pawła II są podróże apostolskie.
Według oficjalnych danych odbył 104 zagraniczne pielgrzymki oraz ok. 145 podróży na
terenie Włoch. Jako biskup Rzymu nawiedził 317 z 333 rzymskich parafii.
Źródła:
http://www.janpawel2.pl
Latasiewicz Marek, „Śladami Jana Pawła II, 104 pielgrzymki, 1978 – 2005”, Kraków 2005